W okresie od 24.11.2020 do 16.12.2020 roku zgodnie z doniesieniami Państwowego Instytutu Weterynarii w Puławach odnotowano w Polsce piętnaście ognisk występowania wirusa grypy ptaków H5N8. Ogniska zlokalizowane były w województwach : pomorskim, mazowieckim, wielkopolskim, warmińsko-mazurskim w stadach indyków rzeźnych, kur niosek towarowych, kur niosek w odchowie, stadzie drobiu przyzagrodowego oraz drobiu wolnożyjącego. Eksperci z Krajowego Labolatorium Referencyjnego w Puławach ds. grypy ptaków dowodzą, że najbardziej prawdopodobnym wektorem szerzenia się zakażeń jest drób wolnożyjący, a to w okresie masowej migracji ptaków przyczynia się do rozprzestrzeniania wirusa w stadach hodowlanych drobiu. W stadach indyków oraz kur choroba przebiega gwałtownie, z wysoką śmiertelnością, podczas gdy w stadach drobiu wodnego mało swoiście oraz często bezobjawowo. Wirus w środowisku naturalnym może przeżyć do kilku tygodni, a to w aspekcie gromadzenia słomy, jako materiału ściółkowego, niesie ze sobą realne i potwierdzone przez niezależne zespoły badawcze niebezpieczeństwo wprowadzenia wirusa do hodowli. Wirus trafia do kurnika wraz ze słomą, zielonką zanieczyszczoną odchodami drobiu wolnożyjącego, na butach, odzieży, wprowadzanym sprzęcie. Region, w którym odnotowuje się obecność ognisk choroby jest wyłączony z eksportu drobiu oraz produktów pochodzenia drobiowego generując dla gospodarki kraju, a w szczególności dla hodowców wymierne, wysokie straty finansowe. Istnieją doniesienia o transmisji wirusa wysoce zjadliwej grypy ptaków na ludzi, lecz ograniczają się one do regionu Azji oraz południowej Afryki. W Europie nie odnotowano żadnego potwierdzonego przypadku zakażenia wirusem HPAI/H5 ludzi.